Histeria u dziecka - jak sobie z nią radzić?
Histeria u dziecka może wystąpić wszędzie, na każdym kroku. Może wystąpić w kościele, w sklepie, na placu zabaw, u fryzjera, podczas imprezy urodzinowej. Histeria jest to eksplozja emocji.
Ale dlaczego dzieci wpadają w histerię?
Histeria może mieć różne podłoża. Dotyczy często dzieci, które są wrażliwe, dzieci które źle reagują na wszelkie zmiany wewnętrzne i zewnętrzne.
Dziecięca histeria jest nieprzewidywalna i silna, osoby dorosłe nie powinny:
- się jej bać,
- złościć się na dziecko,
- nie panować nad swoimi reakcjami,
- karać dziecko,
- wygrażać dziecku,
- zawstydzać dziecko.
Prawda jest taka, że wybuchy histerii są bardzo męczące dla rodzica i dziecka. Podczas ataku najważniejsza jest postawa rodzica/opiekuna. Trzeba zadbać o wewnętrzną równowagę u siebie aby przekazać to dziecku. Z góry skazane na klęskę jest mówienie do dziecka jak mantrę w kółko "uspokój się, przecież nic się nie dzieje".
Rozmowa jest bardzo ważna, na etapie jak emocje u dziecka opadną. Gdy dziecko wpada w histerię, podstawą jest zachowanie spokoju. Trzeba bardzo uważać na słowa, które się wypowiada. Niewłaściwe zdania bądź ich nadmiar mogą zaognić sytuację. Sprawdza się tu zasada - mniej, znaczy więcej. Postawa współodczuwania jest bardzo ważna.
Rodzicu/Opiekunie zapamiętaj, każda emocja wzrośnie, a później opadnie (w przypadku emocji też działa zasada grawitacji).
Ważne jest dbanie o to, by dziecko nie zrobiło sobie krzywdy podczas histerii. Dlatego istotne jest nie spuszczanie go z oczu, zapewniając mu bezpieczeństwo będąc blisko niego.
Nie można również okazywać przy dziecku bezradności i lęku. Wiele badań udowodniło, że dziecko odczuwa emocje rodziców. Niepokój i strach przed histerią, mogą ją nasilać - nawet te ukrywane przez rodzica. Gdy dorosły myśli: ,,O nie, znowu wpadnie w histerię, co za wstyd". Dziecko może wtedy czuć, że jest coś nie tak, że z nim jest coś nie tak. Dzieci bardzo odczuwają emocje dorosłych, szczególnie te wrażliwe.
A co zrobić jak nam się spieszy? Jak uspokoić własne emocje?
Niestety dziecko nie uczy się własnych reakcji na emocje od razu, to trwa jakiś czas. Ważne jest pamiętać, aby okazywać przy dziecku zachowania jakich chcemy go nauczyć. Nie chodzi jednak o to, aby uczyć dziecko jak ukrywać złość czy lęk. Niech ta nauka obejmie w jaki sposób je okazywać i jak sobie z nimi radzić.
Jeśli dziecko wpadnie w histerię warto pamiętać, aby wziąć głęboki oddech i głęboki wydech (szybkie oddychanie przyspiesza akcje serca, wolne oddychanie zwalnia rytm bicia serca). Dlaczego warto pamiętać aby osoba dorosła miała być spokojna? Ponieważ to działa jak pokazywanie przykładu, o którym wspomniano wcześniej. Pokazuje dziecku, jak regulować emocje, uczy zachowywania spokoju w trudnych sytuacjach.
Nie wolno krzyczeć na dziecko i okazywać jakiejkolwiek agresji, fundamentem jest postawa empatyczna. Nie wolno również dawać dziecku przyzwolenia na niszczenie rzeczy i przemoc podczas histerii. Jeśli dziecko zniszczy zabawkę dobrze jest powiedzieć "Widzę, że zniszczyłaś/eś swoją ulubioną zabawkę, jesteś strasznie zdenerwowana/ny, jak się teraz czujesz?".
Ważne jest okazywać zrozumienie - nie zawstydzać przy tym dziecka, nie wygrażać jemu.
Rodzicu najwspanialsze w wychowywaniu dziecka jest to, że bycie rodzicem wzmacnia i uczy też nas dorosłych jak postępować z własnymi emocjami w sposób właściwy.
Marcin Rybak - psycholog